Wyroby z metali szlachetnych -

Informacja w sprawie wzajemnego uznawania cech probierczych

Wyroby z metali szlachetnych, oznaczone cechami probierczymi, na podstawie których w państwach członkowskich UE, w państwach członkowskich EFTA – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub w Republice Turcji mogą być wprowadzone do obrotu i być przedmiotem obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podstawa prawna: Art. 4 pkt 1 lit c) ustawy z dnia 1 kwietnia 2011 roku Prawo probiercze (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 129, 1495).

Wzajemne uznawanie cech probierczych umieszczonych na wyrobach w krajach członkowskich UE odbywa się na podstawie niżej wymienionych kryteriów określonych w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, między innymi w orzeczeniu wydanym w sprawie C-293/93 (tzw. Houtwipper case):

• cecha probiercza musi być umieszczona przez niezależny organ;
• cecha probiercza musi być zrozumiała dla konsumenta;
• cecha probiercza musi być ekwiwalentna z cechami stosowanymi na obszarze, na którym ma być honorowana;

Ponadto, cecha probiercza musi być umieszczona w sposób czytelny, pozwalający na jej jednoznaczną identyfikację.

Wyroby z metali szlachetnych, nieoznaczone cechami probierczymi, muszą być zgłoszone do urzędów probierczych w celu zbadania i ocechowania.

Znaki imienne producentów, które w niektórych krajach UE są wystarczającym oznaczeniem upoważniającym do wprowadzenia wyrobu do obrotu, nie są honorowane na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

 Zasady oceny zgodności cech probierczych: 

I. Jeżeli przedsiębiorca posiada wyroby z metali szlachetnych oznaczone cechami probierczymi spełniającymi wymagania orzecznictwa ETS, może te wyroby wprowadzić do obrotu na terenie RP bez konsultacji z krajowym organem administracji probierczej. 

1. Dokonując samodzielnie oceny cech probierczych i podejmując decyzję o wprowadzeniu wyrobów do obrotu bez konsultacji z organem administracji probierczej, przedsiębiorca - jako podmiot wprowadzający wyroby do obrotu, powinien poinformować o tym odbiorcę wyrobów - zarówno w przypadku, kiedy jest to osoba fizyczna – nabywca wyrobów, jak też podmiot prowadzący dalszy obrót tymi wyrobami. 
2. Podczas kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy przeprowadzanej przez zespół kontrolujący, którego skład wyznacza właściwy organ administracji probierczej, wyroby z metali szlachetnych poddawane są oględzinom w celu sprawdzenia, czy znajdują się na nich cechy probiercze i czy odpowiadają one kryteriom określonym w art. 4 ww. ustawy.
3. Zespół kontrolujący sprawdza również, czy przedsiębiorca oferujący na terytorium RP wyroby z metali szlachetnych oznaczone cechami probierczymi w innych krajach UE, udostępnił w miejscu widocznym dla klientów graficzne wizerunki cech probierczych umieszczonych na oferowanych wyrobach, do czego obliguje art. 8 ustawy Prawo probiercze.
4. Zespół kontrolujący może zabezpieczyć, w formie postanowienia, wyroby z metali szlachetnych zwolnione z obowiązku badania i oznaczania, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo probiercze, w celu wykonania ekspertyzy.

II. Przedsiębiorca może – przed wprowadzeniem do obrotu wyrobów pochodzących z obszaru UE – zlecić Okręgowemu Urzędowi Probierczemu w Krakowie lub w Warszawie ekspertyzę cech probierczych umieszczonych na tych wyrobach, w celu ustalenia, czy cechy probiercze spełniają wymagania orzecznictwa ETS.

1. Ekspertyza polega na dokonaniu oględzin cech i przeprowadzeniu badań umożliwiających wydanie opinii.
2. Oględzinom i badaniom są poddawane pojedyncze wyroby wybrane przez przedsiębiorcę z partii przeznaczonej do obrotu, uznane przez niego za reprezentatywne. Ekspertyza OUP dotyczy tych konkretnych przedmiotów. W takim przypadku przedsiębiorca - na podstawie opinii OUP – decyduje, czy cała partia wyrobów może być wprowadzona do obrotu.
3. Ekspertyzę można wykonać w Wydziale Nadzoru OUP w Krakowie lub w Warszawie. Jej termin od chwili zgłoszenia wynosi maksymalnie 3 dni, jeśli dotyczy pojedynczych sztuk wyrobów, w liczbie nie większej niż 5.
4. Opłata pobierana jest na podstawie paragrafu 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2012 roku w sprawie wysokości opłat za czynności organów administracji probierczej oraz trybu ich pobierania (Dz. U. poz. 998). Opłata pobierana jest po zakończeniu czynności, na podstawie decyzji organu administracji probierczej. Można jej dokonać gotówką, w kasie OUP lub przelewem, na konto.
5. Wysokość opłaty ustalana jest po ustaleniu czasu, jakiego wymagało dokonanie ekspertyzy, na podstawie stawki godzinowej w wysokości 72 PLN za każdą godzinę pracy pracownika administracji probierczej. Za każdą niepełną godzinę pracy opłata jest pobierana proporcjonalnie.
6. W celu uproszczenia procedury ustalenia zgodności cech probierczych z wymaganiami określonymi w orzecznictwie ETS oraz w krajowym prawie probierczym, oprócz osobistego dostarczenia wyrobów do siedzib OUP, dopuszcza się:

• zgłoszenie wyrobów za pośrednictwem kuriera, na koszt wnioskującego o ekspertyzę przedsiębiorcy:
• złożenie wniosku o ekspertyzę za pośrednictwem poczty elektronicznej, na formularzu znajdującym się na stronach internetowych OUP w Krakowie i w Warszawie, do którego należy dołączyć fotografię wizerunku cechy w powiększeniu umożliwiającym przeprowadzenie badań.

7. Wnioski w sprawie dokonania ekspertyzy cech probierczych mogą być składane w języku polskim i angielskim. Formularze udostępnione są w obydwu językach. 
8. Dane kontaktowe osób, które mogą udzielić informacji w sprawie procedur związanych z ekspertyzą cech probierczych: